Jorane Janssens

Over verlies wordt weleens gezegd 'dat je het een plek moet geven'. Maar vaak horen we dat niet graag. Omdat het van ons lijkt te vragen dat we het kleiner maken, wegstoppen, er niet te vaak naar terugkeren. Maar wat nu als die plek er één mag zijn waar er genoeg ruimte is voor hoe groot het verlies ook is. Een plek waar er lucht, licht en liefde aankan. Een plek die je mag blijven bezoeken, als je dat wil.

In 2022 studeerde ik af als klinisch psycholoog, waarna ik de opleiding tot rouw- en verliescounselor volgde om deze thema's met nog meer zorg te kunnen be-hart-igen.

Wat gaan we doen?

Alles begint met een 'klik' aan beide kanten. We nemen tijd om elkaar te leren kennen en te komen tot het vertrouwen dat we er samen iets betekenisvols van kunnen maken. Wat we verder gaan doen, ligt niet op voorhand vast. Maar vaak komt het hierop neer: samen zoeken naar welke plek jouw verlies mag krijgen en hoe je je leven om het verlies heen kan herinrichten. Zodat je jouw verlieservaring(en) kan ver(der)dragen en verweven op een manier die bij jou past. Want: 'Als je dicht bij jezelf blijft, hoef je nooit ver te zoeken'. (Kim De Ridder)

Wat doe ik nog?

In hoofdberoep werk ik in het Jessa Ziekenhuis. Als oncopsycholoog begeleid ik daar mensen met kanker en hun naasten doorheen het behandel- en hersteltraject of naar het levenseinde toe. Verder ben ik als projectmedewerker verbonden aan vzw Talismanneke. Daar zet ik vrijwillig mee mijn schouders onder initiatieven die zorgen voor betrokkenheid, troost en veerkracht wanneer kleine kinderen te maken krijgen met groot verdriet.